FıkraLARUS|Fıkra Larus; En komik fıkralar, en güzel ve kaliteli Türk fıkraları.

Bir Fransız, bir İngiliz ve bir Türk (Temel), bir gemi kazası sonucunda ıssız bir adaya düşerler. Uzun süre adada deniz kenarında kalan 3 kafadar, sahilden içeri doğru gitmeye karar verirler.

Ormanın içinde gezereken biri yerde kirli bir lamba bulur. Hemen lambayı temizlerler. O da ne? Meğerse lamba sihirli. Lambanın içinden bir CİN peydah oluverir. Cin hemen konuşmaya başlar; Ey insanlar dileyin benden ne dilerseniz… Ancak siz 3 kişisiniz, onun için her birinizin sadece bir İSTEK hakkı var… Ama dikkat edin başkaca şansınız olmayacak bu ıssız adada…

Fransız hemen dileğini söyler; “Aylardır bu adadayım, şimdi Fransa da karım ve çocuklarım ile Eyfel kulesinin karşısındaki kafede olmak isterdim…” der ve anında cin dileğini kabul eder ve yokolur.

İngiliz isteğini söyler hemen ardından; “Bu ıssız adadan kurtulup, İngiltere’de hatta Londra’daki sevgilim ile bir restaurantta olmak isterim…” der ve ortadan kayboluverir.

Cin, Temel’e dönerek; ” Eee bu ıssız adada sadece sen kaldın, söyle bakalım sen ne istersin benden?”

Temel yanıt verir hiddetle ; “Sahiden de burası çok ıssız oldu, sen en iyisi o gönderdiğin 2 kişiyi geri getir…”

Fransız, İngiliz, Alman, Rus, İranlı, Hollandalı bir de bizim Adanalı…

Barda hem içip hemde sohbet ederken sıra gelmiş memleketlerini övmeye.

İngiliz “arkadaşlar” demiş :
Bizim biramız çok meşhurdur. Harika biralar üretiriz içmeye doyamazsınız.

Fransız “bizim kızlarımız meşhurdur” demiş. Öpmeye kıyamazsınız.

Alman içini çekip “hey gidi memleketim” demiş :
Biz öyle arabalar üretiriz ki, binmeye kıyamazsınız.

Hollandalı atılıp ” evlerimiz ” demiş :
Bizim, dünya şirini evlerimiz meşhurdur.

Rus ” bizim övüncümüz KGB’dir ” demiş :
Dünyanın bir ucunda sinek havalansa haberdardır !…

İranlı ” bizim halılarımız yumuşacık ve çok meşhurdur ” demiş :
Sonra hepsi birden, suskun oturan Adanalı’ya dönmüşler.

Adanalı sakin ama gülerek ” bizim delikanlılarımız meşhurdur ” demiş :
Öyle ki.. Alır Fransızın kızını, içer İngilizin birasını, atar Almanın arabasına. Götürür Hollandalının evine, yatırır İran halısının üzerine…
Değil kocasının, KGB’nin bile ruhu duymaz !….

Bir grup İngiliz, Amerikan ve Türk, gemi ile seyahat yapıyorlarmış. Birden şiddetli bir fırtına kopmuş.

Geminin batacağını anlayan kaptan, hemen yolculara koşup gemiyi boşaltmalarını istemiş.

Fakat kimse buna inanmayarak kendini denize atmayı kabul etmemiş.

Bir süre sonra bütün yolcuların ölüm tehlikesiyle karşı karşıya olduğunu gören kaptan hemen bir tayfasını çağırmış. ” Git bir de sen dene. Onları gemiden atmayı ikna etmeyi ” demiş.

Tayfa gitmiş ve kısa bir süre sonra geri dönmüş. Kaptan merakla sormuş:

” Eee, noldu ?”
” Hepsi atladılar efendim.”

Kaptan çok şaşırmış :
” Nasıl olur, daha demin kıllarını bile kıpırdatmamışlardı. Ne dedin onlara ?”

Çok kolay. İngilizlere ‘Sizin gibi soylu insanlar batmak üzere olan bir gemide olmamalı’ dedim.

Amerikalılara deniz suyunun insan vücudu için çok faydalı olduğunu söyledim.

” Peki ya Türklere ne dedin ?”

” Onlara da Denize girmek yasak ! dedim.”

Bir Alman, bir İngiliz, bir Fransız ve bir Moldovyalı uçağa binmişler.

İçeride oturan Temel kafasını kaldırıp Alman’a,

İngiliz ve

Fransız’a bakmış,

 sonra da Moldovyalı’ya dönmüş:

Ha sen yenisin galiba, hoş geldin aramıza !