Nasrettin Hoca pazarda zeytin satıyormuş…
İki üç sokak ötede oturan azbuçuk tanıdığı bir kadın tezgahına gelmiş.
Kadın: – Zeytinin iyi mi?
Hoca: – Tadına bakabilirsin.
Kadın: – Ama ben orucum.
Hoca: – Madem oruçlusun zeytini al git, parasını sonra verirsin…
Veresiye vermeyi kabul eden hocanın birdenbire aklına bir kurt düşmüş; Ramazan ayı değilmiş çünkü…
Hoca: – Tuttuğun oruç ne orucu ki?
Kadın: – Üç sene önceden borcum vardı da onları şimdi kaza oruçlarını tutuyorum.
Hoca tam zeytinleri veriyormuş ki vazgeçmiş…
Kadın: – Biraz önce al git dedin ne oldu da vazgeçtin Hoca?
Hoca: – Get anam get… Allah’a olan borcunu üç senede ödüyorsan bizim borcu ne zaman verirsin kimbilir.